بنام خدا

همینجوری
به صداقت و پاکی جوانان خوب میهنم
به صفای دل همه معتکفین و خصوصاً وبلاگ نویسانشون
من رو هم راه دادند برم پیششون
فرصتی که تابحال به من نداده بودند
من هم ناباورانه، رفتم به جمعشون
باهاشون همنشین شدم
مهمان سفره دل پاکشون شدم، و شاهد خلوتشون
ولی احتمالاً یه اشتباهاتی توی محاسبات شده باشه
یا اینکه، از طرف یه رفیقی ، یه دعاگوئی... یه سفارشی شده باشه
آخه من و اعتکاف؟
لب سعدی و دهان تو؟ کجا...تا به کجا...                این مرا بس که رود نام تو اندر دهنم

اعتکاف نه زمانش زمینی است و نه مکانش
زمان و مکان اعتکاف،  تکه ای است از بهشت که مانند هدیه ای آسمانی به این خاکدان داده شده
آنجا بهشت را می توان به خوبی لمس کرد، فهم کرد
آنجا معنی "و نزعنا ما فی صدورهم من غل" (و هرچه ناخالصی و ناراستی در سینه هاشان بود، برکندیم)(اعراف-43)
که وصف الحال بهشتیان است ، نمودار بود
من چه می توانم بگویم در وصف آن حال و هوا؟
فقط باید دید... هیچ عکس و فیلمی نمی تواند گویای مقام حال شود...
انسان، باید حاضر شود و شعور انسانی باید مشاهده کند، راهی جز این نیست...
همه دوربینهای فیلمبرداری دنیا نمی توانند حتی گوشه ای از مطلب را نشان دهند...
کاری که من میتوانستم بکنم این بود که شاهد باشم، شاهدی بر پاکبازیها
و حسرت از پائی که در گل است :
بال وپری وشوق پریدن هنوز هست                  اما دریغ و درد زپائی که در گل است

سر آغاز سخن

تا کی به وصال تو یگانه        

                                      اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید شب هجران تو یا نه

                                                          ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

دلهای مشتاقان در انتظارمقدم کسی می تپد که شمع وجودش،محفل آری بزم وجود است ودریای  وجودش، روح بخش هر موجود،کهبیمنه رزق الواری و بوجوده ثبتت الارض و السمأ.

تولد امام زمان 

شیخ اجل محمد بن یعقوب کلینی در کتاب کافی می گوید امام زمان(عج) در نیمه ی شعبان سال 255هجری قمری متولد شدند.

·        مرحوم شیخ صدوق و شیخ طوسی روایت میکنند:

حکیمه خاتون میگوید:یک روز به منزل امام حسن عسکری رفته بود م و تا هنگام غروب آفتاب،خدمت حضرت بودم،چون خواستم برگردم،ایشان به من فرمودند:عمه جان !امشب نزد ما بمان در این شب فرزندی متولد می شود که خداوند زمین را به وسیلهِاو با علم و ایمان و هدایت،زنده میکند،پس ازاین که با رواج کفر و گمراهی مرده باشد. عرض کردم:از چه کسی ؟من که در نرجس، آثار حمل نمی بینم. حضرت فرمودند:خداوند حمل او را چون حمل مادر حضرت موسی مخفی قرار دادند.

حکیمه می گوید:آن شب در منزل حضرت ماندم، افطار کردم و هنگام استراحت،نزدیک نرجس خوابیدم و پیوسته مراقب او بودم ،او آرام خوابیده بود ومن در حیرت بودم. در این شب زودتر برای نماز شب برخاستم،چون به نماز وتر رسیدم،نرجس از خواب برخاست و وضو گرفت و نماز شب خواند ؛به آسمان نگاه کردم ،فجر کاذب دمیده بود و صبح صادق نزدیک بود؛چیزی نمانده بود که شک کنم که امام حسن عسکری ار داخل حجره فرمود: عمه جان! شک مکن که وعده ای که گفتم در راه است در این هنگام آثار زایمان در نر جس پدید آمد و حضرت فرمود :سوره ی بقره بخوان ومن شروع به خواندن کردم که مهدی (عج) به دنیا آمد.

نام امام زمان(عج)

پیامبر اکرم(ص)فرمودند:مهدی از فرزندان من است،نامش نام من (م ح م د) وکنیه اش کنیهی من (ابوالقاسم) می باشد،در صورت و سرت از همه کس به من شبیه تر است. برای او غیبتی است کهدر آن مردم دچار حیرت می گردند و بسیاری از دسته ها و گروه های مردم ،گمراه می شوند،آنگاه مانند ستاره تابانی از پرده ی غیبت به در آید و زمین را پر از عدل وداد می کند آن چنان که پر از ظلم وستم شده باشد.

القاب امام زمان

از جمله القاب شریف آن حضرت مهدی،قائم،منتظر،خاتم،حجة،صاحبومنصور است؛کهبا بیان احادیث معصومین وجه تناس برخی از این لقب ها با وجود مبارکش بیان میکند.